پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

دفتر مقام معظم رهبری در اطلاعیه ای اعلام کرد: در روزهای اخیر مشاهده شده است که برخی از نامزدهای محترم انتخابات ریاست جمهوری و یا اعضای ستاد و افراد منتسب به آنها در اظهارنظرها و موضع گیری‌ها، نقل قول هایی ناقص و یا نادرست از رهبر انقلاب اسلامی و یا مسئولان دفتر معظم له بیان کرده اند.برخی از تحلیل گران بیان داشته اند که این اطلاعیه دارای مخاطب عام و خاص است و احتمالا مخاطب خاص اطلاعیه، علیرضا زاکانی و ادعاهای بیان شده توسط وی می باشد.پیش از این نیز، رهبر انقلاب اسلامی در فرمایشات خود در مراسم سی‌وپنجمین سالگرد رحلت حضرت امام خمینی تذکر مهمی را به نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری دادند و فرمودند که در رقابت های پیش روی انتخابات میان نامزدها، اخلاق حاکم باشد.

فرشاد مومنی، اقتصاددان و رئیس موسسه دین و اقتصاد در نشست دانایی و توسعه و رونمایی از کتاب اندیشه بی‌خانمان می‌گوید که در واقع همه چیز در جامعه ما دفرمه و از ریخت افتاده است. حال سوال این است که چرا چنین اتفاقی رخ داده است. پاسخ مشخص است، زیرا این امر در کادر نظام حیات جمعی دیده نشده یا نخواسته که دیده بشود. در چنین شرایطی سیاستگذاری اقتصادی ما شبیه انتخابات برگزار کردن ما می‌شود. به همبن دلیل رضاقلی دغدغه دارد که چرا این علوم کارکرد ندارند. این به این معنا نیست که اصحاب علم درک ندارند که چه اتفاقی رخ داده است بلکه آنچنان هویت جمعی پیدا نمی‌کند که اثربخشی داشته باشد. اگر حکومت بخواهد رابطه خود با مردم را در استاندارد ۲۷۰ سال پیش نگه دارد نمی‌توان دانش‌بنیان شد، این را رضاقلی در کتاب سراب گرایی صنعتی در جامعه قبایلی ایران و ضرورت در مرکزیت قرار گرفتن علم و فناوری در توسعه، بیان کرده بود. دوستانی که به نسل من می‌گویند که تو هم آن زمان انقلاب بودی پس باید عذرخواهی کنید به آن‌ها توصیه می‌کنم که کتاب تاریخ بی خردی خانم باربارا تاکمن را بخوانند. در این کتاب، پنج نفطه عطف تاریخ بشر را بررسی کرده و تصریح دارد که عادی‌ترین انسان‌های تاریخ، واقعیت را درک می‌کردند، اما در ساختار قدرت حاکمان موضوعات دم دستی ساده را درک نکرده بودند. فردی عذرخواهی بکند با نکند بیشتر سطح فهم خود را از پدیده انقلاب اجتماعی منعکس می‌کند. ضمن اینکه گره‌ای هم با عذرخواهی من باز نمی‌شود. شبیه موضوعی که در مورد انقلاب مطرح می‌شود در مورد توسعه هم مطرح می‌شود. همچنانکه برخی به صراحت اعلام می‌کنند که میلی به توسعه ندارند. حیاتی‌ترین مسائل هم تا زمانی که هویت جمعی در کشور پیدا نکنند نمی‌توانند در مسیر اعتلا قرار گیرند. مساله توسعه یک مساله اجتناب‌ناپذیر است و اگر به صورت فعال و خلاق با توسعه روبرو نشویم در نتیجه سیلی خواهیم خورد. از ربع پایانی قرن بیستم کشور‌ها وارد یک مدار جدید به نام عصر دانایی شدند و انقلاب دانایی و اقتصاد مبتنی بر دانایی به مثابه یک شیوه تولید و همزمان به مثابه یک نظام حیات جمعی باید مورد توجه قرار بگیرد. کشور‌های در حال توسعه در موج اول انقلاب صنعتی فکر می‌کردند که صنعتی شدن یک امر انتزاعی بوده و صرفا با جابجایی ماشین‌آلات محقق می‌شود برای همین بر این باور بودند که دیگران ماشین‌آلات صنعتی تولید کردند و ما خریداری کرده و صنعتی می‌شویم. این در حالی است که صنعتی شدن باید در کادر نظام حیات جمعی دیده شود و تغییرات اجباری متناسب در ساخت سیاسی و اجتماعی و نظام آموزشی و ... لحاظ شود، اما، چون این نکات لحاظ نشد، جوامع به ابن روز افتادند به ترتیبی که الان حسرت دوران پیشاصنعتی را می‌خورند. یعنی گرفتاری‌ها چندین برابر شده و توانمندی پیشین را از دست دادند. این نوع طرز تفکر بود که باعث شد در بیست سال تورم کشور، سه هزار و نود درصد و نقدینگی ده هزار و دویست و پنجاه درصد رشد کند. وقتی ماجرای توسعه گره خورد باید روی دو جا متمرکز شد یکی اعتبار علمی جهت‌گیری‌های سیاستی و فرایند‌های تصمیم‌گیری و تخصیص منابع و دیگری نظام توزیع منافع. دقیق توضیح دهم که چطور به جای علم در فرایند سیاست‌گذاری و تخصیص منابع از شبه علم استفاده می‌کنند و گنجشک را رنگ می‌کنند و جای چیز دیگری قالب می‌کنند. این چه جور علمی است که یک بسته سیاستی معین در طی بالغ بر سه دهه گذشته در دستور کار نظام تصمیم‌گیری کشور قرار داشته است، اما به هیچ کدام از اهداف اعلام کرده نرسیده است و هزاران تخریب و فساد و به هم ریختگی و وابستگی ذلت‌بار و نابرابری ناهنجار را پدید آورده آما همچنان در دستور کار است و با بزک کردن جلو می‌رود. در دستکاری واقعیت و جا زدن شبه علم و دروغ و کلک و پنهان کاری واویلایی درست کردند. شما حساب کنید که در این کشور سه چهار سال است که سالنامه آماری را منتشر نمی‌کنند. نزدیک سی سال است که روند تحولات سهم مربوط به ارزش آفرینی واسطه‌گریی مالی را حذف کردند تا سلطه ربا را پنهان کنند در حالیکه ده متغیر کنترلی دیگر وجود دارد که با آن می‌توان موضوع را متوجه شد.

زندگی ملالت‌بار است. روزها و شب‌های تکراری ما را در چنگال خودشان می‌فشارند و سیاهی فضای ذهنمان را پر می‌کند. انسان‌ها از ملال متنفرند، حتی حاضرند درد بکشند، به‌شرط اینکه از ملال نجات پیدا کنند. اگر به نقطه‌ای رسیدیم که به نظرمان هر روز، مثل روزهای قبلش است و کارها و تفریحات و رابطه‌هایمان دیگر لذتی برایمان ندارد، چه‌کار می‌توانیم بکنیم؟ فرهنگ امروز، جواب ساده‌ای دارد: فرار کن. اما برخلاف تصویر رایجی که می‌گوید برای بیرون آمدن از ملالت باید «چیزهای تازه» به زندگی‌مان بیاوریم، فرار کردن به سمت کار یا رابطه‌های جدید هم می‌تواند خیلی زود دوباره ملالت‌بار شود.کی‌یرکگور، فیلسوف دانمارکی، می‌گوید: ملال را نمی‌توان با یافتن زندگی‌ای تازه درمان کرد، برعکس، ملال فقط با عمیق‌تر شدن در زندگی‌ای که همین الان داریم تسلی می‌یابد.، اولین‌بار که زندگی را ملالت‌بار می‌یابیم، نشانۀ این است که دنبال شادی‌‌های جدید می‌گردیم. او نام این دوره را «مرحلۀ زیبایی‌شناختی زندگی» می‌گذاشت و آن را مخصوص دورۀ نوجوانی می‌دانست.اما برای اکثر انسان‌ها، این دورۀ تجربه و مصرف، گذراست و بعد از مدتی خودش ملال‌آفرین می‌شود. طوری که از خودمان می‌پرسیم: «همه‌اش همین بود؟» اینجاست که وارد «مرحلۀ اخلاقی» زندگی می‌شویم. در این مرحله، تعهدات بلند‌مدت و رابطه‌های عمیق و پایدار را می‌پسندید و ارزش چیزهای جدید در چشمتان کم می‌شود. این مرحله عمیق‌تر و بهتر است، اما باز هم عده‌ای را خسته و ملول می‌کند. آن‌ها با وجود اینکه پیوندهایی عمیق و معنادار دارند، دنبال چیزی باز هم عمیق‌تر هستند. کی‌یرکگور می‌گوید این مرحله، مرحلۀ دینی زندگی انسان است که در آن به جست‌و‌جوی هدف یا غایتی متعال هستیم.

شهاب حسینی اعلام کرده که از میان سه عرصه بازیگری، کارگردانی و تهیه‌کنندگی، درحال حاضر کارگردانی برایش اولویت دارد. او از وضعیت فیلم‌های کمدی در سینما گلایه کرده و گفته که سینما سیرک نیست و درحال حاضر شاهد فیلم‌هایی هستیم که صرفا می‌خواهند وقت تماشاگر را تلف کنند و ذهنش را از دغدغه‌های روزمره خالی کنند.

تاکنون سه عنوان «هفت مهارت عاطفی برای خوب زیستن»، «فرهنگ به چه کار می‌آید» و «رام کردن سرمایه‌داری» از مجموعه‌ی «مدرسه‌ی زندگی» در انتشارات کرگدن منتشر شده است. بدین مناسبت، نشست هفتگی شهر کتاب در روز سه‌شنبه ۳۰ خرداد به تحلیل و بررسی فلسفه‌ورزی به سبک دوباتن اختصاص داشت. این نشست با حضور حمیده بحرینی و رضا بهرامی و مشارکت از راه دور ایمان فانی (استرالیا) و کاوه بهبهانی (شیراز) برگزار شد.

عباس رحمانی‌پور درباره اهمیت نورپردازی در نمایش‌های میدانی می‌گوید: موضوعی که معمولا مغفول می‌ماند، توجه به نفراتی است که در پروژه‌ها کار می‌کنند و تجربه به دست می‌آورند. آنها به پختگی رسیده‌اند و نباید رها شوند. این افراد نیروهای ماهر برای کارهای خاص هستند و روی آنها باید سرمایه‌گذاری شود.

رهبر انقلاب به مدیران صداوسیما تذکر می‌دهند: «اگر شما این برنامه را برای این آوردید که این‌جا خالی است، از شنوندگان عذرخواهی کنید و بگویید: شنوندگان! متأسفانه به قدر این یک ساعت، برنامه‌ی مناسب شما پیدا نکرده‌ایم؛ این یک ساعت تعطیل. این، خیلی بهتر و پُرجاذبه‌تر و منصفانه‌تر است!»

ساجد حاتمی تاجیک رئیس اداره رسیدگی به تخلفات ناشران گفت: انتشار جرائم یا تخلفات مدیران بازار سرمایه به معنی این نیست که هر مدیری که محکوم شده است، بلافاصله حکم وی منتشر می‌شود، بلکه بر اساس شرایط دستورالعمل مصوب شورای عالی بورس که طبقه‌بندی شده، اقدام خواهد شد.

سعید مقیسه مدیرعامل ساترا با بیان این موضوع که سرعت بارگذاری فیلم و سریال‌ها خصوصاً فیلم‌ها و سریال‌های خارجی همراه با دوبله و زیرنویس بسیار بیشتر از نظارت‌ها‌ست، اعلام کرد به زودی تمام محتوا‌های پلتفرم‌ها بازبینی خواهند شد. او تأکید کرده است که در مسیر نظارت از محتوا‌ها باید از کمک کاربران پلتفرم‌ها و گزارش تخلف آن‌ها نیز استفاده کرد.

پایگاه خبری insider با انتشار گزارشی به نقش عربستان سعودی در استفاده سیاسی از اینفلوئنسر‌ها پرداخته است.با توجه به اینکه اینفلوئنسر‌های غیرسیاسی مخاطب‌های متنوع‌تری را پوشش می‌دهند، استفاده از آن‌ها برای اهداف سیاسی را می‌توان به‌عنوان یک استراتژی تلقی کرد. این استراتژی به منزله بازاریابی سیاسی عمل می‌کند، زیرا آنچه ارائه می‌دهند تصویری مهندسی شده از هدف مورد نظر در برابر افکار عمومی جهت غلبه بر آن است.اینفلوئنسر‌های سیاسی به‌رغم نامی که دارند در رهبری و جریان‌سازی سیاسی به اندازه اینفلوئنسر‌های اجتماعی چندان موفق نخواهند بود، چرا که به طور موضوعی انتخاب شده و دارای مخاطب خاص هستند و هر محتوایی که در معرض دید بگذارند در قالب فکری موجود دیده می‌شود؛ بنابراین استفاده از اینفلوئنسر‌های اجتماعی که دارای مخاطب عام و خاص هستند دارای کارکرد بهتری است.بخش‌هایی از جامعه به‌دلیل نگاه خوشبینانه‌ای که دارند، تصور می‌کنند که این افراد دغدغه‌های انسان‌دوستانه دارند غافل از اینکه آنچه منتشر می‌شود، تنها یک معامله تجاری با سود کلان است و بس. یک اینفلوئنسر معمولاً مخاطبان زیادی دارد که به‌طور دائم با او در تعامل هستند بنابراین رسیدن به اینفلوئنسر یعنی دستیابی به مخاطبان او.

این چه رسم زشت و کثیفی است که هر کسی با ما بد می شه یا از این کشور فرار می کنه، به خودمون اجازه می دهیم به راست یا دروغ به جان و مال و ناموس و شرفش بتازیم؟ این در کدام دین و اخلاق و قانون و قواعد امنیتی آورده شده و بدان توصیه گردیده است؟ چرا باید اجازه بدهیم که هر کس و ناکسی خود را مجاز بداند برای تخریب ، هر شیوه گفتاری و رفتاری غیر چارچوی مداری را بکار ببرد؟ هیچ قضاوتی در خصوص راست و دروغ مهران مدیری نداشته و نداریم ( حتی از گذشته هم بشکل رسمی بر رفتار ایشان نقد داشتیم و داریم)، اما چرا باید اجازه بدهیم، برخی ها برای رسیدن به جایگاه از نردبان شکسته مهران مدیری بالا بروند؟ اگر جلو همین افراد گرفته نشود، همین نو رس ها، فردا بنوعی خودشان مهران مدیری دوم می شوند. ضمنا اگر امروز اجازه بدهیم که با هر لحن و شیوه ناشایستی با امثال مهران مدیری ( با کم توجهی به الزامات و تاکیدات دینی، قانونی و اخلاقی) برخورد کنند، فردا ممکن است به عادت از همین شیوه بر علیه دیگر شهروندان استفاده کنند. نقد مهران مدیری بد یا خوب، نیازمند چارچوب و قاعده است ، نه لجن مالی و هوچی گری و قاعده گریزی. مخاطب مقدمه حاضر ، رسانه وزین فارس نبوده و مخاطب عام در فضای مجازی و خبرگزاری ها و سایت های خبری دارد.

دکتر سعید طاووسی مسرور عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی با تلخیص بخشی از کتاب عاشوراشناسی استاد محمد اسفندیاری (اسلام پژوه و کتاب شناس)، به هفت نظریه عمده بیان شده در این کتاب پرداخته و جای نظریه هشتمی را در این خصوص خالی دیده و ارایه نظر می‌کند. ورای جامعیت یا عدم جامعیت این دسته بندی، پرداختن و تحلیل موضوع بدین شکل، امر بدیعی بوده که ارزش‌های خاص خود را دارد.

سیدمحمدجواد شرافت تاکید دارد که عوامانه سرودن شعر‌های مذهبی یک آفت و آسیب است و شعر هیات باید ضمن دور ماندن از عوامانه و سخیف بودن، عامیانه باشد و به مخاطب عام توجه کند. شاعر هیات نباید برای پسند مخاطبان سطح ادبی و کیفیت اثر خود را پایین بیاورد بلکه باید با بهره‌گیری از ظرافت‌های ادبی و هنری ذوق و سلیقه مخاطبان را افزایش دهد.

با گذشت دو روز از وقوع سیل در برخی مناطق استان فارس، گزارش‌ها از نجات جان صد‌ها نفر از سوی فردی که بسیاری از او به‌عنوان موتورسوار فداکار یاد می‌کنند، حکایت می‌کند. حمیدرضا فاطمی‌نیا روز جمعه پس از وقوع سیلاب جان صد‌ها نفر را که درکنار رودخانه رودبال برای تفریح نشسته بودند، نجات داد. ماجرایی که برای بسیاری یادآور داستان دهقان فداکار و قصه پتروس فداکار است.

یکی از فعالان گردشگری هنری معتقد است: باید برای گردشگری هنری تقاضا ایجاد کرد. گردشگری اول باعث شناخت می‌شود. این شناخت تقاضا ایجاد می‌کند و این تقاضا به ایجاد انگیزه و همچنین توسعه‌ی اقتصادی می‌انجامد. هر قدر تنوع محصولات گردشگری بیشتر باشد مخاطبان داخلی و خارجی ما هم بیشتر خواهد بود.

مرگ علی رضاقلی در حالی رقم خورد که جامعه ایرانی در نوروزی دیگر قرار دارد بی آنکه شرایط اجتماعی و رفاهی مساعدی را تجربه کند. فشار‌های معیشتی و فرهنگی دوچندان شده است. اینگونه می‌توان در نسبتی نمادین از ذهنیت جامعه شناسانه‌ مرحوم رضاقلی سخن گفت.

جنگ روسیه با اوکراین به اندازه‌ای تلخ و تکان دهنده بود که واکنش سریع جامعه ورزش را به همراه داشت و نهاد‌های ورزشی یکی پس از دیگری با محکوم کردن اقدام روسیه، این کشور را تحریم کردند تا واکنش قاطعی به این جنگ و رفتار روسیه داشته باشند.

کیوان ساکت درباره ساخت آثار موسیقی دو زبانه بیان می‌کند که در آثار موسیقی دو زبانه همین که بخشی از کلام به زبان دیگری غیر از زبان فارسی خوانده شود، می‌تواند در جذب مخاطب یک عنصر خیلی موثر و مفید باشد، ولی المان‌های موسیقی جهانی باید در این آثار پررنگ‌تر باشد.

میکائیل دیانی با اشاره به اینکه پس از اتفاقات سال ۱۳۸۸ مستندساز‌ها به دلیل شکاف سیاسی ایجاد شده در جامعه از ساخت آثار سیاسی فاصله گرفتند و این‌گونه آثار بسیار کمتر ساخته شد، تأکید کرد که سینمای مستند می‌تواند شکاف‌های اجتماعی و سیاسی را ترمیم کند.

سرنوشت اخبار مهم و مستقیما مربوط به منافع کلان ملی در ایران نه همیشه، اما با بسامد بالایی دچار ابهام، آشفتگی در اظهارنظر‌های رسمی و غیررسمی می‌شود و مخاطب مطلب، عموم مردم، که با سیلابی از اخبار ضدونقیض مواجه می‌شوند، دست آخر همه‌چیز می‌دانند و هیچ‌چیز نمی‌دانند و کم‌کم موضوع فراموش می‌شود.